بیشتر از نه ما از آغاز جنبش سبز ملت ایران میگذرد. در حالی پای به سال جدید میگذاریم که جمع زیادی از همرزمان سبزمان یا در پشت میله های دژخیمان رژیم سفره هفت سین خود را بر روی ایزار شکنجه دیوصفتان ولایت گسترده اند، یا در زیر خاک پاک ایران زمین چشم به راه هدفی هستند که جان خویش را در راه آن داده اند، هدفی والای هر ملیت و قومی: آزادی...
در این فرخنده نوروز باستانی درود میفرستم به روح نداها، سهراب ها و تمام غیور مردان و شیر زنانی که حماسه سبز بیست و پنج خرداد را آفریدند، در سالروز حسین بر یزید زمان تاختند و در سه شنبه آخر سال فریاد آزادی سر دادند.
دوستان، آزادی سبز را لمس کرده ایم. بار دیگر در سرزمین بابک و آرش، که خلفای عباسی و چنگیز مغول حسرت فرمان بر آن را به گور بردند، آنرا در آغوش میکشیم تا گرگ صفتان و بیگانه پرستان بدانند که:
ایران هرگز نمیمیرد....
