بادرود بر ایرانیان بزرگ و هنرمند همیشه گرفتارمان در هرکجای ایران و این جهان، درود بر تهرانیان ، درود بر اقوام مختلف آذربائیجان ، درود بر اقوام مختلف کرد ، درود بر اقوام مختلف بختیاری ، تمام خوزستانی ها، لرها ، لک ها ، شاه سونی ها ، سیستانی هاو بلوج ها، ترکمن ها ، قشقائی ها ، گیلک ها ، مازنی ها ، خراسانی ها ، یزدی ها ، اصفهانی ها ، فارس های استان فارس ، کرمانی ها، بوشهری ها، تمامی روستائیان ایران و تمامی اقوام مختلف و شاخه های گوناگون اقوام ایرانی ، درود بر تمامی هم میهنان گرامی و عزیز تر از جانمان ، درود
نه غزه ، نه لبنان ، جانم فدای ایران

۱۳۸۹ مهر ۱, پنجشنبه

نکته ای دستوری در مورد حرف یا میانوند " ه " و حرف یا میانوند " گ " در واژه های پارسی


نکته ای دستوری در مورد حرف یا میانوند " ه "  و حرف یا میانوند " گ " در واژه های پارسی:

با درود به خوانندگان گرامی
من در این مدت وبلاگ نویسی متوجه شدم که بعضی دوستان وبلاگ نویس در موقع نوشتن پیامهای پارسی بعضی واژه ها را دگرگون کرده و طور دیگری مینویسند که من با در نظر گرفتن آگاهی هایی که در دوره تحصیلاتم در مدرسه داشتم به آنها توضیحاتی دادم که مورد قبول آنها واقع نشد
 از جمله اینکه:
متوجه شدم واژه هایی مثل:
 آلودگی،  زندگی ، همیشگی ، زندگی ، مردگی و ... و... را در پیامشان مینویسند زنده گی ، مرده گی همیشه گی و ...
من به آنها متذکر شدم که در مدرسه مرتب آموزگارانمان میگفتند این حرف " ه "  در موقعی که حرف
 " گ " میآید باید برداشته شود ولی دوستان بیشتر پافشاری میکردند که باید گذاشته شود و این دستور زبان قدیمی غلط است که باید ما آنرا تغییر بدهیم.
 راستش من هم خیال کردم در مدرسه آموزگارانمان غلط به ما یاد داده اند ولی امروز دوشنبه 29 شهریور 89 داشتم یکی از کانالهای ماهواره ای به نام پارس را برحسب اتفاق میدیدم که در نتیجه برخورد کردم با برنامه ای از دکتر ناصر انقطاع
 ( که نمیدانم ایشان را خوانندگان چقدر میشناسند / آنها که ماهواره دارند حتما" ایشان را میشناسند / ایشان صاحب نسکهای زیادی در موارد زیر دارند ):
·                     پژوهشی در باره هفت سین
·                     جشنهای ایرانی
·                     نادر پادشاه ناکام، قهرمان بی آرام (در ۵ جلد)
·                     روزهای آوارگی (در ۲ جلد)
·                     توفان زرد
·                     شیر و خورشید نشان سه هزار ساله،
·                     بابک مردی به استواری کوه سبلان
·                     پنجاه سال تاریخ کنونی ایران
·                     امیر کبیر اخگری در تاریکی
·                     در ژرفای واژه‌ها (۲ جلد)
·                     درضمن فیلمی  فیلتر شده هم از حاجی فیروز  از دکتر ناصر انقطاع در ویکی پدیا پیدا کردم که برایتان اینجا لینکش را گذاشتم  امیدوارم بشود ازآن استفاده کرد:
·                      
·      برداشت از ویکی پدیا 
ادامه سخن:
ایشان هم مثل من اصرار داشتند ( منتها با اثباتی دستوری ) که گذاشتن این حرف " ه " بعد از آوردن حرف " گ " غلط است و اثبات هم کردند که اثبات ایشان را تماما" اینجا برای خوانندگانی که آن برنامه را ندیدند می نویسم ایشان طبق دستور و آگاهیهای دستور زبان پارسی قدیم و جدید میگفتند:
در پارسی قدیم که مربوط  به دوره هخامنشی میشود میگفتند:
زندگ ، دورگ ، مردگ ، آلودگ و ... یعنی همه این واژه ها در آخرشان یک پسوند " اگ " داشتند که بعد از حمله اعراب و آمدن پارسی نوین این " اگ "  تبدیل "  ه "  شد یعنی آلودگ شد آلوده ، زندگ شد زنده ، مردگ شد مرده و ... و ایشان همچنین ادامه سخن دادند که در زمان هخامنشی واژه ها با حرف زبر دار " اگ " به صفت تبدیل میشده  که بعد به حرف زیر " ه " تغییر کرده و بعد از حمله اعراب و درست شدن
 پارسی نوین هروقت اشخاص خواستند یک " ی " به آخر همین صفت ها اضافه کنند و آنرا به اسم تبدیل کنند در نتیجه میانوند " ه " را برداشته و دوباره میانوند یا حرف " گ " باستانی را در جای آن گذاشتند مثل زنده که برای تبدیل به اسم شدن با گذاشتن میانوند " گ " میشود زندگی و یا مرده که میشود مردگی و آلوده که میشود آلودگی و همیشه میشود همیشگی و ...
در نتیجه طبق اثبات ایشان در خطوط بالا حرف " ه " باید بعد از آمدن " گ " باستانی حذف شود
امیدوارم پیام ایشان را به خوانندگان وبلاگ و دوستان به وضوح رسانده باشم.
به امید ایرانی آزاد از دست تمامی دشمنان
پاینده و جاوید باد ارزشهای ایران
************************************
  این پیام به تاریخ آدینه ناهید شید 2 مهر ماه 2569 شاهنشاهی برابر با
2 مهر ماه 1389 خورشیدی تحمیلی تازی و تازی پرستان نوشته شد.

۱۰ نظر:

زادمهرهمیشه سرافرازبه پارسی بزرگ ایرانی گفت...

نوشین جان!
برآمدن یا نموده ه و یاهرواکه(:حرف)دیگر درمیانوند واژه ها هیچ کاری(:ربطی)به تازیان و ...بیگانه گان دیگرندارد و اینکه درپارسی ارزشمند میانه(:پهلوی)ما بانورابه نامافزونی(نام افزونی:اسم جمع)بانوکان (:کان درپایان واژه)می گفتند و امروزه بانوان می گوئیم و بانو رابه پسآهنگ(:پسوند)ان افزون می کنیم(:جمع می بندیم)ومگرمی شودگفت که واژه بیگانه گان ،بیگانگان بوده و پس از تازیان به گونه بیگانه درآمده؟باآنکه نه پسوند بیگا(بی +یک یایگ:آنکه ازماجداست)ازشناسه های گفتاری زبانی ماست.مانند دیوانه و....
...نمی دانم تاچه اندازه بادانش زبانشناسی آگاهی داریدوآیا زبانشناسی خوانده اید یانه ؟؟وبه ویژه شاخه فراگیر دانش زبانشناسی که دستورزبان گشتاری نامبرداراست.واینکه زبان ازدیدگاه گفتاری(:به تازی:صرفی)دردرازنای روزگار به خودی خود بدست زبان آوران و مردمش دگرگون می شود و ازگونه ای به گونه ای دیگردرمی آید.ما درپارسی ارزشمند باستان ، واکه(:واج یاحرف)ه می بینیم.درسنگنبشته هائی که ازپادشاهان هخامنشی دربیستون و الوند و...بجای مانده است،پیوند واکه هائی(:واجپیوندگانی یابه تازی :حروف ربطی وموصولی)همچون که (...که درآن زبان: هیه گفته می شد)به روشنی دیده می شود وامروزه :که می گوئیم و یاپاتخشاه پارسی پهلوی و خشیه ثیه راامروزه پادشاه گوئیم و... اینکه درهمان روزگارزنده گی رابه گونه زیندک یازیندگ (...به هندی امروز:زیندیگی)می گفتند،این واژه خود،برگرفته از زندگ(زند+هگ:آنچه که به زنده بودن وابسته است و همیش+هگ یاهک)= همیشه) وچنانکه دیده می شود،می باید بدینگونه که می خوانیم بنویسیم و چون نوشتار(...خط)امروز پارسی هیچ به زبان پارسی نمی آیدوباآن دمخور نیست،چنین بدیختیهای گفتاری ائی پیش میآیدکه می بینیم و می پنداریم که همانگونه که تنو می خوانیم(...وبسیارنادرست است)به همانگونه می باید بنویسیم....ومگرمی توان همگونه گی رابه گونه همگونگی نوشت و زبان ارزشمند پارسی رانادرست نگاشت؟
ناصرانقطاع ،هم اینک درکالیفرنیا(:لس آنجلس)زنده گی می کند و کارایشان بیشتررویکردی تاریخی دارد تا زبانی.(...من ایشان رابه خوبی می شناسم).
...بایدببنیم چه واژه هائی ازماراتازیها به گویش خودبردند.آنهارابکارنبریم.مانند زندیگ که آنهازندیق گفتند و یازمانک پارسی ارزشمندپهلوی که آنهازمان و زمن گفتند و...

...راستی،سرنگاشته(:سرنوشته)بالای تارنمای خود راکه واژه تازی ابددرآن دیده می شود،پاک کنید و بجای آن به پارسی ارزشمند بنویسید:برای همیشه(...بجای ...تاابد...)

...باسپاس.دوستدار شما:زادمهرهمیشه پارسی.

زادمهرهمیشه سرافرازبه پارسی بزرگ ایرانی گفت...

نوشین جان!
برآمدن یا نموده ه و یاهرواکه(:حرف)دیگر درمیانوند واژه ها هیچ کاری(:ربطی)به تازیان و ...بیگانه گان دیگرندارد و اینکه درپارسی ارزشمند میانه(:پهلوی)ما بانورابه نامافزونی(نام افزونی:اسم جمع)بانوکان (:کان درپایان واژه)می گفتند و امروزه بانوان می گوئیم و بانو رابه پسآهنگ(:پسوند)ان افزون می کنیم(:جمع می بندیم)ومگرمی شودگفت که واژه بیگانه گان ،بیگانگان بوده و پس از تازیان به گونه بیگانه درآمده؟باآنکه نه پسوند بیگا(بی +یک یایگ:آنکه ازماجداست)ازشناسه های گفتاری زبانی ماست.مانند دیوانه و....
...نمی دانم تاچه اندازه بادانش زبانشناسی آگاهی داریدوآیا زبانشناسی خوانده اید یانه ؟؟وبه ویژه شاخه فراگیر دانش زبانشناسی که دستورزبان گشتاری نامبرداراست.واینکه زبان ازدیدگاه گفتاری(:به تازی:صرفی)دردرازنای روزگار به خودی خود بدست زبان آوران و مردمش دگرگون می شود و ازگونه ای به گونه ای دیگردرمی آید.ما درپارسی ارزشمند باستان ، واکه(:واج یاحرف)ه می بینیم.درسنگنبشته هائی که ازپادشاهان هخامنشی دربیستون و الوند و...بجای مانده است،پیوند واکه هائی(:واجپیوندگانی یابه تازی :حروف ربطی وموصولی)همچون که (...که درآن زبان: هیه گفته می شد)به روشنی دیده می شود وامروزه :که می گوئیم و یاپاتخشاه پارسی پهلوی و خشیه ثیه راامروزه پادشاه گوئیم و... اینکه درهمان روزگارزنده گی رابه گونه زیندک یازیندگ (...به هندی امروز:زیندیگی)می گفتند،این واژه خود،برگرفته از زندگ(زند+هگ:آنچه که به زنده بودن وابسته است و همیش+هگ یاهک)= همیشه) وچنانکه دیده می شود،می باید بدینگونه که می خوانیم بنویسیم و چون نوشتار(...خط)امروز پارسی هیچ به زبان پارسی نمی آیدوباآن دمخور نیست،چنین بدیختیهای گفتاری ائی پیش میآیدکه می بینیم و می پنداریم که همانگونه که تنو می خوانیم(...وبسیارنادرست است)به همانگونه می باید بنویسیم....ومگرمی توان همگونه گی رابه گونه همگونگی نوشت و زبان ارزشمند پارسی رانادرست نگاشت؟
ناصرانقطاع ،هم اینک درکالیفرنیا(:لس آنجلس)زنده گی می کند و کارایشان بیشتررویکردی تاریخی دارد تا زبانی.(...من ایشان رابه خوبی می شناسم).
...بایدببنیم چه واژه هائی ازماراتازیها به گویش خودبردند.آنهارابکارنبریم.مانند زندیگ که آنهازندیق گفتند و یازمانک پارسی ارزشمندپهلوی که آنهازمان و زمن گفتند و...

...راستی،سرنگاشته(:سرنوشته)بالای تارنمای خود راکه واژه تازی ابددرآن دیده می شود،پاک کنید و بجای آن به پارسی ارزشمند بنویسید:برای همیشه(...بجای ...تاابد...)...وبجای عشق می ورزم:دوست دارم و بجای مذهب:دینشاخه گی پارسی ارزشمندرابکارببرید.

...باسپاس.دوستدارهمیشه گی شما:زادمهرهمیشه پارسی.

زادمهرهمیشه سرافرازبه پارسی بزرگ ایرانی گفت...

نوشین جان!
برآمدن یا نموده ه و یاهرواکه(:حرف)دیگر درمیانوند واژه ها هیچ کاری(:ربطی)به تازیان و ...بیگانه گان دیگرندارد و اینکه درپارسی ارزشمند میانه(:پهلوی)ما بانورابه نامافزونی(نام افزونی:اسم جمع)بانوکان (:کان درپایان واژه)می گفتند و امروزه بانوان می گوئیم و بانو رابه پسآهنگ(:پسوند)ان افزون می کنیم(:جمع می بندیم)ومگرمی شودگفت که واژه بیگانه گان ،بیگانگان بوده و پس از تازیان به گونه بیگانه درآمده؟باآنکه نه پسوند بیگا(بی +یک یایگ:آنکه ازماجداست)ازشناسه های گفتاری زبانی ماست.مانند دیوانه و....
...نمی دانم تاچه اندازه بادانش زبانشناسی آگاهی داریدوآیا زبانشناسی خوانده اید یانه ؟؟وبه ویژه شاخه فراگیر دانش زبانشناسی که دستورزبان گشتاری نامبرداراست.واینکه زبان ازدیدگاه گفتاری(:به تازی:صرفی)دردرازنای روزگار به خودی خود بدست زبان آوران و مردمش دگرگون می شود و ازگونه ای به گونه ای دیگردرمی آید.ما درپارسی ارزشمند باستان ، واکه(:واج یاحرف)ه می بینیم.درسنگنبشته هائی که ازپادشاهان هخامنشی دربیستون و الوند و...بجای مانده است،پیوند واکه هائی(:واجپیوندگانی یابه تازی :حروف ربطی وموصولی)همچون که (...که درآن زبان: هیه گفته می شد)به روشنی دیده می شود وامروزه :که می گوئیم و یاپاتخشاه پارسی پهلوی و خشیه ثیه راامروزه پادشاه گوئیم و... اینکه درهمان روزگارزنده گی رابه گونه زیندک یازیندگ (...به هندی امروز:زیندیگی)می گفتند،این واژه خود،برگرفته از زندگ(زند+هگ:آنچه که به زنده بودن وابسته است و همیش+هگ یاهک)= همیشه) وچنانکه دیده می شود،می باید بدینگونه که می خوانیم بنویسیم و چون نوشتار(...خط)امروز پارسی هیچ به زبان پارسی نمی آیدوباآن دمخور نیست،چنین بدیختیهای گفتاری ائی پیش میآیدکه می بینیم و می پنداریم که همانگونه که تنو می خوانیم(...وبسیارنادرست است)به همانگونه می باید بنویسیم....ومگرمی توان همگونه گی رابه گونه همگونگی نوشت و زبان ارزشمند پارسی رانادرست نگاشت؟
ناصرانقطاع ،هم اینک درکالیفرنیا(:لس آنجلس)زنده گی می کند و کارایشان بیشتررویکردی تاریخی دارد تا زبانی.(...من ایشان رابه خوبی می شناسم).
...بایدببنیم چه واژه هائی ازماراتازیها به گویش خودبردند.آنهارابکارنبریم.مانند زندیگ که آنهازندیق گفتند و یازمانک پارسی ارزشمندپهلوی که آنهازمان و زمن گفتند و...

...راستی،سرنگاشته(:سرنوشته)بالای تارنمای خود راکه واژه تازی ابددرآن دیده می شود،پاک کنید و بجای آن به پارسی ارزشمند بنویسید:برای همیشه(...بجای ...تاابد...)...وبجای عشق می ورزم:دوست دارم و بجای مذهب:دینشاخه گی پارسی و بجای نجات دهیم،رهائی دهیم پارسی ارزشمندرابکارببرید.

...باسپاس.دوستدارهمیشه گی شما:زادمهرهمیشه پارسی.

امین گفت...

درود بر شما خانم پارسي بخاطر زحماتي كه ميكشيد

زادمهرهمیشه سرافرازبه پارسی بزرگ ایرانی گفت...

نوشین جان!
همانگونه که گفتم این برگردان هگ یااگ پارسی پهلوی به ه به بافت زبانی دستورزبان گشتاری دردانش زبانشناسی برمی گردد.(به تاریخ زبان فارسی ،پاره(جلد)یکم ، رویه های(:صفحات 98 و99)از استاد(دکتر)پرویزناتل خانلری)زبانشناس بزرگ ایرانی، روی کنید که درهمین باره نوشته است و همین دیدگاه مرامی نمایاند نه دیدگاه استاد انقطاع را).
...و بهتراست بدانید که در بافت زبان گفتاری گشتاری ،اکها یااگهای پسوند پارسی ،همه به ه دگرگون یافته اندو زندگ یا زندک به زنده و بندک به بنده و بندگی (بندکی)به بنده گی و...دگرگون شده اند.

...وآیا شده است که بنده گی رابه گونه بندگی بنویسند و یا برده گی رابردگی و...؟بااینکه این واژه گان ،همه ازریشه بند+اگ یاهگ یااک وبرد(ازریشه بردن )وهمان هگ یااک و...بوده است و این گونه دگرگونیهاهیچ کاری به گویش تازیها ندارد.
...و چنانکه همیشه گفته و می گویم،برماست که واژه های ارزشمند پارسی رابه همانگونه که برآمده اند،بکارببریم.

...راستی،واژه تازی نجات رادرسرنوشته تارنمایت برنداشتی و بجای آن به پارسی ننوشتی که:...رهائی دهیم(...ونه نجات)

گونه نگارش می روزم و می کنیم درست است ونه میورزم و میکنیم.(:ببخشید.چون گفتم که باید واژه های خودرادرست بنویسیم و بیش ازاین که همچنان برزبان ماازدرون میهن ستم می شود،ما چنین انجام ندهیم).

...باسپاس.

ناشناس گفت...

سلام دوست خوبم
با افتخار لینک شما را بین دوستان سبز اندیش خود قرار دادم خوشحال می شوم من را نیز بین دوستان آزاد اندیش خود قرار دهی

ويكي گفت...

ايول بابا!خيلي فعالي تو...!
چندتا خونه داري ؟ خوشه يكي...؟!
و باز هم ايول فكر ميكردم فقط عرب ستيزي ولي انگار در زمينه ايران هم يه چيزايي مياي بعضي وقتا...
مرسي.
فقط بمن بگو كدوم خونه اصليه كه لينك بدم.

آرش گفت...

با درود
نوشین این تارنمای پر محتوا حیف است که هر چند وقت یکبار از روی به کارگیری برخی واژه فیلتر شود لطفا دقت بیشتری کن
شاد و تندرست باشی

اسحق فتحی گفت...

نوشتار بسیار جالبی بود درود بر شما

آرش ستوربان گفت...

دورود شیر ژیان بزرگ بانو سرزمبن پارس که این چنین نوشدارهای زیبا و پرباری را در وب خود قرار دادید.
مطلب که در قسمت زیر نوشته ام بر گرفته از هفته نامه خبری فرهنگی امرداد می باشد:
از زبان دایوش بزرگ در سنگ نبشته ی بیستون نوشته شده است «زورا نی کو نوم»، که در زبان فارسی کنونی،«ستم نمی کنم» می شود. اکنون پس از 2500سال واژگان بالا«هدوم، او،زورا، نی کو نوم» بدون هیچگونه دگرگونی در زبان بختیاری ها گویش می شود.

گر آگاهی از دوره باستان
شوی خود بر این گفته داستان

زبان است مایع برازندگی
برازندگی میوه زندگی

چرا شد زبان نیاکان زدست
ز آزادگی دیده باید ببست

زبان گر برون شد ز همخانگی
کشد کار خویشان به بیگانگی

زبان است هم کشوران
دورود خدا بر زبان پروران

چو تازی زبان گرم بازار شد
زبان نیاکان ما خوار شد

"زنده یادپژمان بختیاری"