تاریخچه شهر قم

تاریخچه شهر قم

* به علت اشتباهی که بعضی از هموطنانمون در مورد معنای اسم قم دارند (که آنهم تقصیر دولت نامردان ایران است)

این مطلب را اینجا منتشر میکنم

جغرافیا:

قم شهری است در حاشیه کویر، که در فاصله ۱۴۰ کیلومتری جنوب شهر تهران قرار دارد.

وجه تسمیه

ریشه نام این شهر به «کومه» به معنای آلاچیق مانندی که چوپانان برای استراحت می‌ساختند، باز می‌گردد. قُم معرَّب یعنی عربی شده ی کومه است.

تذکر:

در مورد اسم قم باید تذکر بدهم که شهر قم هم مثل بقیه شهر های ایران در ایران واقع شده است و اسمش هم یک اسم ایرانی و یا فارسی است و نمیتواند عربی باشد بعضی از هم میهنان در ایران فکر میکنند قم عربی و به معنای ایستادن است در شهر قم هم تابلوی بزرگی از طرف دولت جبار و غلطمان نصب شده است و نوشته است قم )شهر ایستاده(

همانطور که در بالا ذکر شد این اسم (یعنی قم) معرب کومه است که از ویکی پدیا سرچ کردم و در بالا نوشته ام . لطفا" افکار غلط را از ذهنتان پاک کنید .

تاریخچه:

از لحاظ تاریخی روایتهای گوناگونی در مورد تأسیس شهر قم وجود دارد. یک گزارش تاریخی بر آن است که شهر قم در سالهای دور توسط مهاجرانی که از یمن به ایران هجرت کرده بودند تأسیس شده‌است. روایت مستند تر حاکی از آن است که این شهر قدمت ۵۰۰۰ ساله دارد که این ادعا توسط دانشگاه آکسفورد با استناد به آزمایش کربن مورد تایید واقع شده‌است.

بنا بر نقل گریشمن، محدوده کنونی قم جزو دومین دسته سکونتگاه‌های پیش از آریایی فلات ایران بوده‌است. بنا بر این قول و همچنین بر اساس حفاریهای انجام شده در محل تپه قمرود، قدمت سکونت در این منطقه به هزاره پنجم پیش از میلاد می‌رسد. آثار این حفاریها در موزه ایران باستان و نیز موزه آستانه قم موجودند.

منبع: ویکی پدیا

در دنباله ...

چنانچه مدارک و شواهد تاریخی نشان می دهد شهر مذهبی قم قبل از زمان هخامنشیان وجود داشته است چون

مورخین نوشته اند که این شهر بدست اسکندر مقدونی ویران گردید ولی قباد ساسانی آنرا دوباره مرمت و آباد گردانید. در سال 23 هجری سپاهیان تازی قم را بتصرف خود درآوردند در قرن اول و دوم هجری این شهر تابع اصفهان ولی در زمان سلطنت هارون الرشید از اصفهان جدا گشت و استقلال و استقراری یافت.

در اواخر قرن دوم هجری که خلفای بنی عباس در بغداد حکومت می کردند حضرت فاطمه خواهر امام رضا امام هشتم که به نیت دیدار برادرش عزم رفتن به خراسان را داشت در قم مسموم و در همانجا مدفون گردید و از این هنگام مرقد خواهر امام رضا مورد توجه شیعیان قرار گرفته و همه ساله عده زیادی از زائران بقصد زیارت مرقد آن حضرت به قم سفر می کردند.

در قرن سوم هجری شهر قم به دو منطقه بزرگ و کوچک تقسیم شد که قسمت بزرگ را مینجان و کوچک را کمندان مینامیدند و اهل تشیع در آن سالها که مورد گفتگوی ماست در منطقه دوم گرد آمدند.

در قرن چهارم شهر قم دارای حصار و باروئی بوده که پیرامون آنرا احاطه کرده بود و بقرار معلوم در زمین های حاصلخیز آن پسته و فندق بعمل می آمده است.

یاقوت حموی مورخ مشهور درباره شهر قم مینویسد: شاه صفی صفوی برای حرم صحن زنانه ای ساخت و شاه عباس ضریحی از فولاد برای آن مرقد ترتیب داد...

در قم آثار و ابنیه کهنه و قدیمی بسیاری وجود دارد که متعلق به مردم ایران است و هنوز هم وجود دارند.

( خدا کنه دزدهای آثار باستانی رشد کرده در این نظام جمهوری ولایت وحشت این مطلب منو نخوانند)

قم در یورش مغولان به ایران مورد تاخت و تاز قرار گرفته و بکلی ویران شده است و بصورت تلی از خاک درآمده است . حمد اله مستوفی مینویسد: دورباروی شهر زیاده بر هزار قدم است.

پادشاهان صفوی در عمران و آبادی این شهر نقش مهمی داشته اند و در قم پنج تن از پادشاهان این سلسله مدفون میباشند.

شهر قم در زمان حملات افغانها به اصفهان بار دیگر به ویرانی گرائید و سیل هم به انهدام شهر کمک کرده در سال 1055 نیمی از شهر قم را سیل از میان برد.

در زمان حکومت قاجاریه فتحعلی شاه به آبادانی قم همت گماشت و گنبد حرم را تجدید بنا نمود این پادشاه در صحن حرم مدفون است.

بن مایه:

برداشت از کتاب

: ایران قدیم /تهران قدیم نوشته:

ناصر نجمی

انتشارات جانزاده

این مطلب به تاریخ ناهید شید آدینه7 اسفند ماه 2568شاهنشاهی برابر با

7اسفند ماه 1388شمسی تحمیلی تازی و تازی پرستان نوشده شد.